H ιστοσελίδα συμμετέχει στη Διαμαρτυρία των Καθηγητών Πληροφορικής (ΠΕΚΑΠ)

Οι καθηγητές Πληροφορικής αγωνιζόμαστε ενάντια στην απαξίωση - υποβάθμιση του επιπέδου σπουδών Πληροφορικής στο Δημόσιο Σχολείο όπου πρόσφατα μεθόδευσε το ΥΠΕΠΘ και απαιτούμε:

  1. Οι αναθέσεις μαθημάτων ΚΑΙ για τα μαθήματα τα σχετικά με την Πληροφορική να γίνονται με βάση το γνωστικό αντικείμενο του πτυχίου και μόνο.
  2. Ο αριθμός μαθητών ανά καθηγητή στα εργαστηριακά μαθήματα να γίνει δώδεκα (12) ΚΑΙ για τα μαθήματα Πληροφορικής και όχι δεκαεπτά (17) όπως τώρα κατ' εξαίρεση ορίζει η νέα εγκύκλιος.
  3. Ισονομία για τους υπεύθυνους εργαστηρίων Πληροφορικής με τρίωρη μείωση ωραρίου ΚΑΙ για το ΣΕΚ.

http://www.PetitionOnline.com/pekap192/petition.html

Δευτέρα, Φεβρουαρίου 26, 2007

I tag U tag

Keep on tagging! ;)

  • έχω τρέλα με τα τρένα... Μάλιστα μικρός είχα καταφέρει να σκαρφαλώσω τον τοίχο που έχουν στην Επτάλοφο για να εμποδίζουν μικρούς σαν εμένα να μπαίνουν στις γραμμές και να γίνονται χαλκομανία. Το περίεργο ήταν ότι ενώ δε μπορούσα να βγω πάλι έξω δεν με νοιαζε καθόλου. Μέχρι που με είδε ενας σιδηροδρομικός και με πέταξε έξω. Btw η καλύτερη μου ήταν όταν καθόμασταν με την αδερφούλα μου στη σιδερένια αερογέφυρα που ενώνει τους Αμπελόκηπους με τη Μοναστηρίου και περιμέναμε να περάσει ο καρβουνιάρης και να ανταποδώσει τον χαιρετισμό μας με το γνωστό του φιλικό προς το περιβάλλον τρόπο.
  • επίσης μικρός ήμουνα τρομερά αφηρημένος και συνεχίζω να με (αφηρημένος όχι μικρός δυστυχώς ;) ) Ξεχνούσα μπουφάν, ρολόγια, λεφτά, μπάλες μέχρι που μια μέρα είχα πάει για να παίξω στο σπίτι ενός φίλου μου μετά το σχολείο και ξέχασα να γυρίσω σπίτι. Είχε βραδιάσει για τα καλά όταν αποφάσισα να πάω σπίτι και βρήκα την οικογένεια στα πρόθυρα νευρικής κρίσης και έτοιμους να φωνάξουν την αστυνομία να με βρει.
  • έχω τρέλα με τη θάλασσα... αλλά και τη φοβάμαι... δε ξέρω αν φταιει το Jaws που είδα μικρός, αλλά πάντα έχω το φόβο ότι εκεί που κολυμπάω ανέμελος θα πεταχτεί το γιγάντιο καρχαρίνι ή το γιγάντιο χταπόδι ή η γιγάντια μέδουσα ή κάτι γιγάντιο τέλος πάντων και θα με καταβροχθίσει.
  • Η πρώτη μου επαφή με προγραμματισμό ήταν αντιγράφοντας από το περιοδικό Pixel 3-4 σελίδες κώδικα (turbo pascal πρέπει να ήτανε) σε έναν dos-editor και περιμένοντας να τρέξει...
  • Το αγαπημένο μου φαγητό είναι και η σπεσιαλιτέ μου. Αυγά τηγανιτά με άφθονο τυρί, κασέρι και καπνιστή μπριζόλα. Γρήγορο, εύκολο και σλουρπππππ!!

Το μπαλάκι φεύγει από μένα και πάει στους winnie, tallis, simadoura, baremeno kai sto koulouki

Ετικέτες ,

1 Comments:

Blogger Kostas-Farao (slash) said...

Όσον αφορά το φαγητό θα συμφονήσω απόλυτα.Αλλα σε ολα τα άλλα θα διαφονήσω εκτός ίσως από αφτο για τη θάλασσα. ένας λόγος που έμαθα αργά μπάνιο ήταν αφτός. φοβόμουν τα βαθειά νερά!!!

9:26 μ.μ.

 

Δημοσίευση σχολίου

<< Home