Μπαμπά μην τρέχεις...
Προφανώς το γνωστό moto δε αγγίζει και πολύ το ντόπιο πληθυσμό. Έχω αγανακτήσει με τον τρόπο που οδηγούν. Και όσο και αν ήθελα να πιστέψω στην αρχή οτι ήταν μεμονομένες περιπτώσεις τελικά δυστυχώς είναι ο κανόνας. Κάθε φορά που βγαίνω στον δρόμο είναι σαν να βλέπω σκηνές από το Final Destination. Μερικά παραδείγματα για να καταλάβετε...
Final Destination 1 - Η προσπέραση:
Το κλασικό αγροτικό φορτηγάκι μπροστά, ο δύσμοιρος εγώ από πίσω και ο έχω-βαρεθεί-τη ζωή-μου ανυπόμονος king of the road ακόμη πιο πίσω. Το επικεφαλής φορτηγάκι κόβει ταχύτητα και ανάβει φλας για να στρίψει αριστερά. Ο ανυπόμονος οδηγός ήταν που ήταν ανυπόμονος με το που διαπιστώνει ότι η ταχύτητα της πομπής μειώνεται και άλλο δεν το πολυσκέφτεται: αλλάζει λωρίδα (εννοείται χωρίς να ανάψει φλας-χάσιμο πολύτιμου χρόνου) και αρχίζει την πολλαπλο-προσπέραση σε έναν δρόμο που με το ζόρι χωρούν δύο ΙΧ δίπλα-δίπλα. Το φορτηγάκι εν τω μεταξύ αμέριμνο ετοιμάζεται να μπεί και αυτό στην αριστερή λωρίδα για να στρίψει. Ο Shumi τον βλέπει αλλά ως γνωστόν το ποτάμι δε γυρίζει ποτέ πίσω και αποφασίζει να δοκιμάσει την τύχη του. Έχει ήδη προσπεράσει εμένα και έχει φτάσει σχεδόν δίπλα απο το φορτηγάκι ενώ εγώ πατάω κόρνες, κουνάω χέρια-πόδια και επικαλούμαι όσες θείες δυνάμεις μπορώ να θυμηθώ. Ευτυχώς ο μπροστινός κάτι ψιλιάζεται και καταφέρνει τελευταία στιγμή να κόψει δεξιά καθώς ο Χάρος περνάει ξυστά δίπλα του και συνεχίζει ακάθεκτος την πορεία του...
Final Destination 2 - Suprise!!! :
Εδώ στο νησί κάθε στροφή σου κρύβει μια έκπληξη. Και δυστυχώς συνήθως είναι το ZONK. Μπορεί να είναι προβατέλι-κατσικέλι, ή γαιδουρέλι ή αν είσαι αρκετά άτυχος κάποιο αγροτικέλι φορτηγέλι που αποφάσισε να πάρει λιιιιίγο πιο κλειστά τη στροφή από ότι θα πρεπε...
Final Destination 3 - The truth is out there... :
Επίσης εδω πέρα συμβαίνουν αρκετά ανεξήγητα φαινόμενα που έχουν να κάνουν κυρίως με οχήματα που ενώ θα περίμενες να τα συναντήσεις στο δρόμο, αυτά εμφανίζονται συχνά πυκνά πάνω σε δέντρα, να αιωρούνται στη άκρη του γκρεμού στηριζόμενα στη μία μόνο ρόδα ή ανάποδα στο τέλος του γκρεμού. Μάλλον έχει να κάνει με τα ισχυρά ηλεκτρομαγνητικά πεδία που εμφανίζει το νησί. (ωχ μισό λεπτό μπερδεύτηκα , αυτό είναι στο νησί του LOST!)
Μέ όσους ντόπιους έχω μιλήσει ΟΛΟΙ ΜΑ ΟΛΟΙ έχουν συμμετάσχει σε κάποιο σοβαρό ατύχημα και παρολα αυτά παραπονιούνται ότι δεν έχουν καλούς δρόμους. Και ρωτάω εγώ... Όταν τρέχουν σαν τρελοί σε δρόμους πραγματικά κακούς που εκ των πραγμάτων δε μπορούν να αναπτύξουν πολύ μεγάλη ταχύτητα, τι θα γίνει αν τους φτιάξουν και δρόμους;;;
Και απαντάω εγώ: Πολύ απλά θα έχουν περισσότερα θανατηφόρα ατυχήματα.
Είναι τόσο άσχημο να παίρνεις στο ψιλό τη ζωή σου και τη ζωή των άλλων...
6 Comments:
Μόνο στην Ελλάδα θεωρούμε ότι αν γίνουν καλύτεροι οι δρόμοι, θα αυξηθούν τα ατυχήματα...
5:11 μ.μ.
Τελικά όλα είναι ανάποδα εδώ...
5:22 μ.μ.
Όταν η κουβέντα οδεύει προς την οδήγηση, εγώ κατεβάζω μαύρη πλερέζα και όλοι απορούν κι αναρωτιούνται γιατί!
Θλίψη, θλίψη και μόνο θλίψη για την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα, σχετικά με το θέμα αυτό.
Όσο δε συμμαζεύουμε τις ευθύνες μας, τόσο θα μαζεύουν τα μυαλά μας από την άσφαλτο. Αλλά, δυστυχώς, λίγοι οδηγοί έχουν συνειδητοποιήσει αυτήν την αντιστρόφως ανάλογη σχέση.
fantus να προσέχεις (εσένα, τον Χήτο και τον πέτρο!
1:00 π.μ.
Αχ πόσο σε νιώθω...οδήγηση και Μυτιληνιοί...δεν πανε μαζί!!! ;-)))
Kαι φαντάσου ότι έχω ζήσει στη Λέσβο περίπου 16 χρόνια...
Πίστεψε με... από θαύμα μάλλον ζω... ;-)))
12:45 μ.μ.
Ας είναι καλά ο Αγ. Ραφαήλ και ο Ταξιάρχης! Κάνουν καθημερινά θαύματα ;)
11:38 π.μ.
χαχαχαχαχαχα...
και πήγα να στο γράψω στο προηγούμενο comment μου...ότι μάλλον γι'αυτό έχουμε τόσους Αγίους, αλλά με πρόλαβες!!!
7:04 μ.μ.
Δημοσίευση σχολίου
<< Home